In het Manegetheater werd dagelijks een theatershow met paarden gespeeld. Ieder jaar werd hier een nieuw uniek Ooits verhaal verteld, waarbij meestal ook live gezongen werd door de Ooiters. Niet zelden stormden de shires – de grote engelse ridderpaarden – in galop door de arena. Vlak voor de start van de voorstelling waarschuwde dan ook een stem door de luidsprekers dat men vooral binnen de gouden hekjes diende te blijven.
De hoofdingang bevond zich aan het plein van de Huilende Honden. Via de enorme openslaande deuren kon het publiek de tribunes betreden. Voor de ingang stond in de beginjaren een fontein, bestaande uit vier beelden van honden die water spoten. Eerst waren die honden wit. Later werden ze in de vier kleuren blauw, geel, groen en rood geschilderd. In latere jaren zijn deze honden verplaatst naar het dak van het theater.
De tribunes waren eveneens in de vier kleuren rood, blauw, geel en groen geschilderd. Later kreeg ook de gehele voorgevel van het gebouw deze kleuren. Ik het laatste jaar werd de kleur rood zelfs vervangen door roze, waardoor het gebouw een kermisuitstraling kreeg.
Aan de zij- en achterkant van het gebouw bevonden zich de paardenstallen. De stallen aan de zijkant waren toegankelijk voor publiek, de stallen aan de achterkant niet. Het Manegetheater vormde samen met de Koningssael een complex. Tussen de Koningsael en het Manegetheater lag een lange gang – door medewerkers ‘het klereneind’ genoemd – waar alle kostuums hingen.
