Waterloo

Lang heb ik ermee gewacht voordat ik jullie iets zou vertellen over het project Waterloo. Vorig jaar zomer ben ik er al mee begonnen en ik heb vorige maand pas echt de tijd genomen om het helemaal af te maken. Dit weekend in Hardenberg is het resultaat voor het eerst te zien voor het publiek. Waarom het zolang geduurd heeft zal ik jullie vertellen.

Nadat Het Roze Kasteel van LEGO-blokjes bijna af was en de plannen van het Raknest klaar waren, kwam Waterloo in beeld om na te bouwen.

Waterloo
De fontein met dertig levensgrote blauw met rood gekostumeerde waterspuwende beelden van franse soldaten uit de tijd van Napoleon heb ik in Het Land van Ooit altijd als zeer bijzonder ervaren. Het betoverende aangezicht van die vijver hoort voor mij echt bij Het Land van Ooit. Het laat zien dat Het Land van Ooit meer is (of was) dan alleen ridders en jonkvrouwen; het is een mengeling van de geschiedenis die zich op die locatie afgespeeld heeft. Het kasteel d’Oultremonte werd in de tijd van Napoleon namelijk als veldhospitaal gebruikt.

‘Waterloo Soldaten netjes op een rij
maar ze kijken niet zo blij.
Dat komt zo: heel lang geleden
kwamen uit verre Franse steden,
Pierre Bataille en z’n makkers
zie ze daar nu staan, de stakkers.
’t Was in de tijd dat Napoleon
veldslagen leverde zoveel hij kon.
Zijn soldaten kwamen hier toen aan
maar toch, het is zo misgegaan.
Stor de Bostor kwam toen heel snel
en betoverde het hele stel.
Nu staan ze koud en hard als steen
nooit meer marcheren ze ergens heen.

Maar kijk die soldaat eens daar…
bewoog hij nu, of denk ik dat maar?’

Het bouwontwerp
Om de vijver na te bouwen kon ik er natuurlijk voor kiezen om 30 poppetjes te maken en die in rijen van 6 langzaam in de grondplaat afdalen. Maar dat leek me niet zo boeiend, het leek me veel boeiender om ze ook echt in het water te zetten (ik heb nog nooit iemand water zien gebruiken in zijn LEGO-modellen). En zou het niet helemaal mooi zijn als ze ook echt water konden spuiten?
Een behoorlijke uitdaging zo’n klus, want hoe laat je 30 LEGO-poppetjes water spuiten? Ik heb gedacht aan slangetjes, maar hoe krijg je die aan elkaar gekoppeld? En bovendien zijn die wel smal genoeg? Ze moeten immers door zo’n poppetje gewurmd worden. Zodoende kwam ik op het idee injectienaalden te gebruiken. Die zijn smal en steek je makkelijk dwars een poppetje, door een geboord kanaaltje.  Een stelsel van stukken tuinslang met gaatjes erin geboord waar de injectienaalden precies in passen was het resultaat.

Het geheel kwam in een bassin van 40 bij 40 cm te liggen, en wel zo dat de basisplaat net onder water komt. De poppetjes werden doorboord zodat de injectienaald van onder de grondplaat door het poppetje gestoken kon worden. Zo waren de stukken tuinslang onzichtbaar weggewerkt.

Ook moest ik op zoek naar een geschikte pomp. Deze moest zo klein mogelijk zijn en niet al te veel water rondpompen. Ik had met een simpel rekensommetje uitgerekend hoeveel water er gepompt moest worden om het gewenste effect te bereiken. Na wat zoeken op internet vond ik het juiste pompje bij het tuincentrum bij mij om de hoek. Nu ik wist hoe groot het pompje was, kon ik de diepte van het bassin bepalen. Het pompje moet immers geheel onder water komen en het liefst ook niet te zien zijn.

De eerste bak die ik maakte van stukken perspex bevatte wel een emmer water. Hoewel ik de bak goed gelijmd had en volledig gekit, was ik toch bang dat de bak onder het gewicht van het water zou bezwijken. Gevuld met water was de bak namelijk zo zwaar dat hij helemaal vervormde als je hem oppakte, met een heus waterballet als gevolg. De bak moest dus voor een zo groot mogelijk deel gevuld worden met een licht en waterdicht materiaal. Ik kwam uit bij piepschuim.

Uiteindelijk was de bak klaar. Gevuld met piepschuim met uitgespaarde delen voor de tuinslang en de pomp. Er gaat nu nog maar 3,5 liter in. De injectienaalden zijn allemaal op maat gezaagd en het pompsysteem werkt! Een laagje zwarte spuitverf maakt het helemaal af. Nu de poppetjes nog.

De poppetjes
Voor de minifiguren had ik verschillende onderdelen nodig. Vooral ronde hoeden en ‘Imperial’ hoeden. Bricklink had ik nog maar net ontdekt en kende de mogelijkheid van een wensenlijst nog niet, dus maakte ik er zelf een:

Beide hoeden waren uiteraard niet in de gewenste kleur te krijgen en moesten dus geschilderd worden. Maar toen ik vorig jaar de onderdelen zocht op Bricklink, bleek de ‘Imperial’ hoed een groot probleem te zijn. De hoed was zo zeldzaam dat verzamelaars wel 3 euro over hadden voor één zo’n hoedje! En dan heb ik de verzendkosten nog niet eens meegerekend. Had ik er nu net 21 (!) van nodig! Dat werd me een beetje te veel. Had ik geweten dat LEGO® dit jaar het hoedje opnieuw in de sets zouden stoppen (ze kwamen sinds begin jaren ’90 niet meer in de sets voor), dan had ik wellicht even gewacht. Maar vol goede moed ging ik opzoek naar een manier om het hoedje zelf te kopiëren en kwam uit bij gieten met epoxy hars (een techniek die ik later wellicht wel eens uitgebreider zal toelichten). Bijkomend voordeel daarbij was dat ik nog wat extra pluimages aan het hoedje kon toevoegen.

Ook was ik vorig jaar nog niet bezig met opdrukken, dus de torso’s van de minifiguren zijn stuk voor stuk met de hand geschilderd! En zie hier het resultaat:

Voor meer foto’s bekijk je het fotoalbum op Flickr!